«Μαύρες» μνήμες ξύπνησε η εθνική τραγωδία με τους δεκάδες νεκρούς και πολυτραυματίες, φέρνοντας ξανά στο προσκήνιο τα δύο τρομακτικά δυστυχήματα που εκτυλίχθηκαν στην Κοιλάδα των Τεμπών και είχαν συγκλονίσει την Ελλάδα το 1999 και το 2003.
Τα «καταραμένα» Τέμπη που πήραν τη ζωή φιλάθλων και νέων παιδιών, που ταξίδευαν στις 4 Οκτωβρίου 1999 και στις 13 Απριλίου 2003 αντίστοιχα, έμελλε να σημαδευτούν από ακόμα ένα δυστύχημα, το οποίο έφερε περισσότερο αίμα και πόνο από ποτέ.
Ηταν 4 Οκτωβρίου 1999, όταν ένα πούλμαν που μετέφερε φιλάθλους του ΠΑΟΚ συγκρούστηκε με φορτηγό, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους έξι άνθρωποι. Το διώροφο τουριστικό λεωφορείο που μετέφερε τους συνολικά 77 φιλάθλους από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη συγκρούστηκε με διερχόμενο φορτηγάκι που κατευθυνόταν στη Λάρισα, ενώ στη συνέχεια το λεωφορείο έπεσε σε χαράδρα 8 μέτρων.
Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ της εποχής, 2 χιλιόμετρα πριν από τα διόδια των Τεμπών το διώροφο τουριστικό λεωφορείο επιχείρησε να προσπεράσει προπορευόμενο όχημα, με αποτέλεσμα να βρεθεί στο αντίθετο ρεύμα και να συγκρουστεί με το φορτηγό. Το πούλμαν ανατράπηκε και πέφτοντας σε χαράδρα 8 μέτρων σκόρπισε τον θάνατο. Ανάμεσα στους νεκρούς του δυστυχήματος ήταν και ο οδηγός του φορτηγού, που κινείτο κανονικά στη λωρίδα του, ενώ από τη σύγκρουση τραυματίστηκαν ακόμα 33 φίλαθλοι, οι οποίοι διακομίστηκαν στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας και λίγες ημέρες αργότερα έλαβαν εξιτήριο.
Στις 13 Απριλίου 2003 ο χρόνος σταματά στα Τέμπη για άλλη μία φορά. Λεωφορείο μετέφερε μαθητές της α’ λυκείου, που επέστρεφαν στην Ημαθία από εκδρομή στην Αθήνα. Στο 338ο χλμ. της εθνικής οδού Λάρισας – Θεσσαλονίκης, στο ύψος των Τεμπών, ένα φορτηγό που μετέφερε νοβοπάν και μελαμίνες από τον Προμαχώνα του Εβρου συγκρούστηκε πλαγιομετωπικά με το πούλμαν των μαθητών. Κάποια από τα νοβοπάν και τις μελαμίνες έπεσαν στον δρόμο, ενώ η καρότσα της νταλίκας έκοψε στα δύο το όχημα.
Το αποτέλεσμα της σφοδρής σύγκρουσης ήταν να χάσουν τη ζωή τους συνολικά 21 μαθητές, ηλικίας 15 και 16 ετών, και άλλοι εννέα να τραυματιστούν. Ενδεικτικό της κατάστασης ήταν το γεγονός πως το λεωφορείο είχε κυριολεκτικά διαλυθεί, ενώ τα σωστικά συνεργεία που έφτασαν στο σημείο χρειάστηκαν περίπου δύο ώρες για να απεγκλωβίσουν τα θύματα και τους τραυματίες.
Τα αίτια του δυστυχήματος ερευνήθηκαν, ωστόσο ποτέ δεν αποσαφηνίστηκαν πλήρως και δεν αποδόθηκαν ευθύνες. Οπως είχε γίνει γνωστό, ο οδηγός οδηγούσε έξι ώρες χωρίς διάλειμμα και τα ελαστικά του δεν ήταν σε καλή κατάσταση. Το λεωφορείο, δε, είχε κριθεί ακατάλληλο λόγω παλαιότητας και έπρεπε να είχε αποσυρθεί τουλάχιστον τρεις μήνες νωρίτερα.
