Ως μία επίγεια Κόλαση περιγράφουν την τραγωδία στα Τέμπη οι επιβάτες που κατάφεραν να βγουν ζωντανοί από τα βαγόνια του μοιραίου Intercity 62.
Μία εβδομάδα μετά τη φονική σύγκρουση προσπαθούν να μαζέψουν τα κομμάτια τους και να προχωρήσουν, ανακαλώντας μονίμως στη μνήμη τους τις δραματικές στιγμές που βίωσαν. Καταγγέλλουν δε πως προσπάθησαν να καλέσουν το 100 και το 166 τις στιγμές που ακολούθησαν το δυστύχημα, αλλά δεν μπορούσαν να πιάσουν γραμμή.
«Αρχικά δεν καταλάβαμε τι συνέβαινε με το απότομο φρενάρισμα, είδαμε φλόγες. Μέχρι να πέσει το βαγόνι και να αντιληφθούμε ότι είχε γεμίσει καπνό. Είχαν σβήσει τα φώτα, το μόνο που βλέπαμε ήταν η φωτιά. Ημασταν στον αέρα, δεν καταλαβαίναμε τι συμβαίνει» περιέγραψε η Κατερίνα Ανδρίτσου και συνέχισε: «Κράταγα το κινητό μου στο χέρι μου και άναψα τον φακό. Δίπλα μου καθόταν μια κοπέλα που έλεγε: “Το χέρι μου! Το χέρι μου!” Είχε πιαστεί το χέρι της ανάμεσα στο μπράτσο του καθίσματος και το τοίχωμα. Με ένα παιδί τη βοηθήσαμε να απεγκλωβιστεί και πηδήξαμε από το παράθυρο».
Διαβάστε επίσης: Τραγωδία στα Τέμπη – «Ξεχάστηκα λόγω φόρτου εργασίας», λέει ο σταθμάρχης
Οπως εξήγησε, οι επιβάτες φοβήθηκαν μήπως γίνει έκρηξη. «Δεν είχαμε αντιληφθεί ότι υπήρχε άλλο τρένο. Τα βαγόνια 1 και 2 που “δίπλωσαν” με το δικό μας ήταν απλά μια φωτιά. Καλέσαμε απευθείας το 100, αλλά δεν βγάζαμε γραμμή, ούτε στο 166. Κάλεσα το 112 και έδωσα στοιχεία. Τα παιδιά που ήμασταν έξω, μια ομάδα γύρω στα 20 άτομα, αυτοί που βγήκαμε από τα βαγόνια, θεωρώ ότι ήμασταν αρκετά ψύχραιμοι για να μην πανικοβάλει ο ένας τον άλλο» κατέληξε.
Διαβάστε επίσης: Λιάγκας για τη τραγωδία στα Τέμπη: «Βλέπω ότι το παιχνίδι πάει αλλού, κι αυτό με θλίβει και με αδειάζει»
Τη δική του μαρτυρία από το δυστύχημα στα Τέμπη μετά τη σύγκρουση των τρένων κατέθεσε και ο χημικός Στέφανος Γωγάκος από τη Θεσσαλονίκη, που επέβαινε στο βαγόνι 5. «Εζησα την Κόλαση του Δάντη. Ημουν στο βαγόνι 5. Φτάσαμε κοντά στα Τέμπη, όπου άλλοι κοιμόνταν, άλλοι διάβαζαν, εγώ είχα μπροστά μου το laptop, ακούμε έναν εκκωφαντικό θόρυβο και το βαγόνι 5 άρχισε να τραντάζεται στον αέρα. Τα τζάμια σπάσανε και τα θραύσματα πέσανε πάνω στα κεφάλια μας.
Αυτό που είπαμε όλοι ήταν “Θεέ μου, θα πεθάνουμε”. Παιδιά έκλαιγαν, γυναίκες φώναζαν» περιέγραψε και συμπλήρωσε: «Το βαγόνι πήρε μια κλίση και ήμασταν όλοι σε πανικό. Πήγαμε να ανοίξουμε την πόρτα, αλλά ήταν φρακαρισμένη και κάποιος έδωσε την ιδέα να βγούμε από τα παράθυρα που ήταν σπασμένα τα τζάμια. Πήγαμε να πηδήξουμε, αλλά ήρθαν δύο άνθρωποι και μας άνοιξαν την πόρτα. Αλλος με το πόδι σπασμένο, άλλος με τα χέρια, παιδιά έκλαιγαν».
Τη φρίκη που έζησαν οι επιβάτες του μοιραίου τρένου περιέγραψε και ο 20χρονος Δημήτρης Κωσταρέλος, κάνοντας λόγο για Κόλαση επί Γης. «Ακούγαμε να φωνάζουν βοήθεια, αλλά δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι, γιατί ήταν μεγάλη η φωτιά. Ημουν στο βαγόνι αμέσως μετά την καφετέρια. Στην αρχή της σύγκρουσης άκουσα ένα τρομερό τρίξιμο, σαν σεισμό.
Εφυγα από τη θέση μου και χτύπησα στο πρόσωπο. Τα βαγόνια ήρθαν έτσι που δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε τι και πώς έγινε. Δεν μπορούσαμε να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτά τα 15 δευτερόλεπτα που ήμασταν στον αέρα σήμαιναν μετωπική σύγκρουση με άλλο τρένο» σημείωσε και συμπλήρωσε: «Ηταν Κόλαση επί Γης και μύριζε θάνατο. Αυτή τη μυρωδιά της φωτιάς δεν θα την ξεχάσω ποτέ… Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον κόσμο που έτρεχε να πάρει τα πράγματά του, να πηδήξουμε από το εμπορικό τρένο για να βγούμε στον από πάνω δρόμο».
Διαβάστε επίσης: Τέμπη – Ο πατέρας του 26χρονου Δημήτρη Ασλανίδη κινείται νομικά κατά του πρώην υπουργού Μεταφορών
