Τον δικό της αγώνα δίνει καθημερινά η Μαρία Πατελάρου από την Κρήτη, μητέρα που μεγαλώνει μόνη της δύο παιδιά, τον Γιώργο και τη Ραφαέλα, και έχει αγαπηθεί τα τελευταία χρόνια από χιλιάδες πολίτες που παρακολουθούν τις αναρτήσεις της στο Tik Tok. Η Μαρία ουδέποτε έκρυψε την αναπηρία της μικρής της, αντιθέτως την προέβαλε με τρόπο που κάποιοι δεν δίστασαν να κατηγορήσουν.
Ομως η αλήθεια δεν βρίσκεται στην επιφάνεια, αλλά στο βάθος της ψυχής μιας μητέρας που μεγαλώνει μόνη της δύο παιδιά και το ένα είναι με τετραπληγία, τύφλωση και εγκεφαλική παράλυση. Τη Μαρία μπορεί να τη βλέπει ο κόσμος να γελάει και να κάνει χιουμοριστικά video στο TikTok, όμως κανένας, πλην ελαχίστων, δεν βρίσκεται κοντά της όταν εκείνη λυγίζει και όταν σηκώνεται γιατί επιβάλλεται να σηκωθεί, κοιτάζει το Ραφαελιό της κατάματα και ξεγελάει τη ζωή μέσα από κάθε χιουμοριστικό video που έμαθε μόνη της να δημιουργεί και να χαρίζει το γέλιο στον κόσμο που τόσο το έχει ανάγκη. Σήμερα η «Espresso» ταξιδεύει στη Μεγαλόνησο για να τρυπώσει στην καθημερινή ζωή και την καρδιά της μητέρας της Ραφαέλας.
Θα μιλήσουμε για όλα, όμως πριν από όλα πες μας τι θα ήταν η Μαρία δίχως το Ραφαελιό;
Η Μαρία δίχως τη Ραφαέλα σίγουρα δεν θα ήταν αυτή που είναι σήμερα! Η Ραφαέλα μού έδωσε μια νέα ταυτότητα! Με έκανε καλύτερο άνθρωπο, μέσα από εκείνη ανακάλυψα τη δύναμή μου και μεγάλωσε η αγάπη μου! Εμαθα τι είναι σημαντικό και τι όχι, είμαι ευγνώμων που ήρθε στη ζωή μου, γιατί είναι ένας άγγελος, ένα δώρο Θεού και νιώθω μεγάλη ευλογία που την έχω, εύχομαι να μπορώ να έχω δύναμη και υγεία για πολλά χρόνια και να είμαι η μαμά της, να τη φροντίζω και να την αγαπώ όπως τώρα και εκείνη να συνεχίζει να χαμογελά!
Πόσο μηνών γεννήθηκε η Ραφαέλα σου;
Η Ραφαέλα γεννήθηκε προωράκι, πεντέμισι μηνών, μόλις 700 γραμμάρια, και νοσηλεύτηκε στην Εντατική Νεογνών στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ηρακλείου Κρήτης. Μόλις πήγε δύο κιλά, την πήρα επιτέλους στην αγκαλιά μου.
Πόσο καιρό έμεινε στην Εντατική;
Στην Εντατική έμεινε πέντε μήνες! Χρειάστηκε οξυγόνο, γιατί δεν πρόλαβαν να αναπτυχθούν τα πνευμονάκια της, ζορίστηκε πολύ και έδωσε πολύ μεγάλο αγώνα να κρατηθεί στη ζωή.
Από τη στιγμή που γεννήθηκε σε πόσο διάστημα πήρες διαζύγιο;
Οταν πήρα διαζύγιο η Ραφαέλα ήταν οκτώ χρονών! Τώρα είναι 25! Δεκαεπτά χρόνια μεγαλώνω μόνη το αγγελάκι μου (ο πα-τέρας είναι ανύπαρκτος).
Ο πατέρας της έχει επαφή με τη Ραφαέλα;
Από τη στιγμή που υπέγραψα το διαζύγιο (χώρισα λόγω ψυχικής και σωματικής βίας), δεν υπάρχει καμία επαφή με το παιδί 17 χρόνια τώρα! Δεν τον ενδιαφέρει καθόλου. Ούτε καν ενδιαφέρεται όταν μπαίνει στα νοσοκομεία.
Πόσες ώρες την ημέρα αφιερώνεις στη φροντίδα της μικρής;
Εκτός τις ώρες που είμαι στην εργασία μου (δουλεύω 35 χρόνια σε σούπερ μάρκετ), όλες οι υπόλοιπες είναι αφιερωμένες στη Ραφαελίτσα, όσο για τις δουλειές του σπιτιού, τις κάνω όταν κοιμάται!
Πόσο καιρό ασχολείσαι με το TikTok;
Με το ΤikΤok ασχολούμαι σχεδόν πέντε χρόνια! Είναι ένα είδος διασκέδασης, ξεγνοιασιάς και ένα απωθημένο που είχα από μικρή να γίνω ηθοποιός! Και όχι μόνο αυτό, θέλω να περνάω και μήνυμα για τον άγγελό μου! Μήνυμα αγάπης, πίστης, ελπίδας, ανιδιοτέλειας! Και δεν ξεχνώ να λέω σε όλες τις μητέρες που έχουν παιδιά με αναπηρία να μην ντρέπονται για τα παιδιά τους, να τα βγάζουν έξω, να παίρνουν ερεθίσματα για να έχουν κίνητρο να ζήσουν περισσότερο! Να είναι τιμή τους και καμάρι τους που έχουν αυτούς τους αγγέλους στο σπιτικό τους!
Είναι κάτι σαν ψυχοθεραπεία για σένα;
Μεγάλη ψυχοθεραπεία! Γελάω, διασκεδάζω και με βοηθάει να μη σκέφτομαι τι έχω περάσει! Και όχι μόνο αυτό. Ο κόσμος που με βλέπει στον δρόμο με αναγνωρίζει, με χαιρετάει, με αγκαλιάζει, βγάζει βίντεο και φωτογραφίες μαζί μου και μου λένε συγχαρητήρια για ό,τι κάνω! Να ήξερες πόση δύναμη μου δίνει αυτό να συνεχίσω το θείο έργο που μου ανατέθηκε να κάνω! Με ανεβάζει πολύ ψυχολογικά και χαίρομαι που δίνω και εγώ δύναμη σε πολλές μητέρες που μου στέλνουν προσωπικά μηνύματα και μου λένε πως οφείλεται σε εμένα που βγάζουν έξω τα παιδιά τους και δεν ντρέπονται γι’ αυτό! Και ότι είμαι πρότυπο γι’ αυτές!
Εχει καταλάβει η Ραφαέλα σου την αγάπη του κόσμου στο πρόσωπό της;
Νομίζω ναι! Νιώθει κι αισθάνεται τον καθένα που την πλησιάζει και της μιλάει γλυκά και την αναγνωρίζει! Γυρίζει το κεφαλάκι της προς το μέρος τους και τους χαμογελάει! Η χαρά της είναι πιο μεγάλη όταν μικρά παιδάκια φωνάζουν από μακριά «η Ραφαέλα από το ΤikΤok»! Κουνάει χεράκια και ποδαράκια!
Φοβάσαι το «αύριο» της Ραφαέλας σου;
Παρά πολύ! Είναι ο εφιάλτης για κάθε μητέρα με παιδί ΑμεΑ, πιστεύω! Εχω μεταφέρει στον γιο μου ότι δεν θα ζήσει η Ραφαέλα σε ίδρυμα πάνω από μια εβδομάδα! Εχει μάθει με αγάπη, στοργή και στήριξη να έχει από εμάς και αυτό της δίνει ζωή! Αν τα χάσει, θα χαθεί (σ.σ.: όση ώρα απαντάει σε αυτή την ερώτηση κλαίει…). Ο Θεός ελπίζω και εύχομαι να μας πάρει μαζί, γιατί είμαστε πια ένα!
Ο Γιώργος σας, ο αδελφός της, είναι το στήριγμα που τόσο πολύ χρειαζόσουν στη ζωή σου έπειτα από τον χωρισμό σου;
Εννοείτε ότι αυτό το αντράκι που μου χάρισε ο Θεός μετά τη Ραφαέλα είναι το στήριγμά μας! Ο βοηθός μας! Το παιδί που με είπε μαμά! Το παλικάρι που με κάνει να ονειρεύομαι γι’ αυτόν πολλά! Να εξελιχθεί, να πραγματοποιήσει τα όνειρά του, να κάνει οικογένεια. Να με κάνει γιαγιά!
Τι σε πληγώνει περισσότερο, η κακή κριτική ή ότι δεν μπορούν κάποιοι να καταλάβουν τι πραγματικά νιώθεις και βιάζονται να βγάλουν συμπεράσματα;
Και τα δύο. Γιατί κρίνουν χωρίς να προσπαθήσουν να σε καταλάβουν και λένε ό,τι να ‘ναι. Στην αρχή στενοχωριόμουν, αλλά με τον καιρό πέτσωσα! Δεν με αγγίζει τίποτα πια! Μου έγραφαν διάφορα, όπως εκθέτεις το παιδί σου για τα views ή έχεις παιδί ανάπηρο και γελάς, χορεύεις και κάνεις βιντεάκια. Αν είχα ένα τέτοιο παιδί που είναι φυτό, καλύτερα να αυτοκτονούσα και διάφορα τέτοια σχόλια, που προσπαθούν να με πληγώσουν. Ισως αυτοί που τα γράφουν και τα σκέφτονται είναι πολύ αδύναμοι και δεν έχουν νιώσει ποτέ την αγάπη και τη στοργή που λαμβάνει η Ραφαέλα και ζηλεύουν!
Στην Κρήτη, που όλοι γνωρίζουμε πως έχει δοτικούς ανθρώπους, οι δημόσιοι φορείς φροντίζουν τους ανθρώπους με αναπηρία; Στις παραλίες, π.χ., που είναι πολλές και πανέμορφες το καλοκαίρι οι δήμαρχοι τοποθέτησαν Sea Track;
Οι δημόσιοι φορείς είναι άφαντοι! Εδώ που μένω δεν έχει καν πεζοδρομία να πάμε μέχρι την πλατεία! Το καρότσι καταχτυπιέται σε όλο τον δρόμο από τις λακκούβες! Πέρσι έπιασα τον δήμαρχο να κάνει ράμπα στην Αμμουδάρα, που είναι μια παραλία, δεν την έφτιαξε ποτέ! Εφτιαξε μία στη Λυγαριά, που είναι πολύ μακριά από εμάς και είναι δύσκολο να πηγαίνω καθημερινά! Να τονίσω ότι η Ραφαέλα τρελαίνεται για θάλασσα και πάμε κάθε μέρα! Φέτος, όμως, η εταιρία σούπερ μάρκετ Χαλκιαδάκης, στην οποία εργάζομαι 35 χρόνια, έφτιαξε πέντε ράμπες σε όλη την Κρήτη! Και, ναι, έφτιαξε και μια ακριβώς κάτω από το σπίτι μου, στην παραλία που πάμε με τη Ραφαέλα! Χίλια ευχαριστώ τον κ. Χαλκιαδάκη γι’ αυτήν την πράξη αγάπης που έκανε για τα παιδιά μας, μια πράξη που έπρεπε να την κάνουν άλλοι αρμόδιοι, οι οποίοι προτιμούν να αράζουν στις καρέκλες τους και να τρώνε τα χρήματα του κοσμάκη χωρίς να τους ενδιαφέρει τι ανάγκες έχουν οι δημότες τους!
Θα μπορούσες ποτέ να ασχοληθείς με την πολιτική; Αν όχι, γιατί;
Οχι! Με τίποτα! Οχι ότι δεν είμαι άξια, απλώς, πρώτον, δεν έχω τον χρόνο και, δεύτερον και πιο σημαντικό, δεν θα μπορούσα να βλέπω απατεωνιές, λαμογιές και κλεψιές χωρίς να μιλήσω! Δεν θα το ανεχόμουν, οπότε θα τσακωνόμουν, θα χαλιόμουν και δεν έχω αντοχές για τέτοια!
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου;
Ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι να μην πάθει κάτι η Ραφαέλα μου! Κοιμάμαι και ξυπνάω τρέχοντας να δω αν αναπνέει. Κοιμόμαστε μαζί 17 χρόνια απ’ όταν χώρισα και το βράδυ τής πιάνω την καρδούλα να δω αν χτυπάει ή το χεράκι να δω αν είναι ζεστό! Δεν έχει πρόβλημα υγείας, απλώς έχω αυτόν τον φόβο. Κάθε βράδυ που κάνουμε μαζί προσευχούλα στον Αγιο Ραφαήλ τον ευχαριστούμε για το θαύμα που έκανε στη θερμοκοιτίδα και μας βοήθησε να ζήσουμε και τον ευχαριστούμε γι’ αυτό, γιατί νιώθουμε ότι κάθε μέρα που περνάει και ζούμε με γέλιο, με χαρά και ηρεμία είναι για εμάς ένα θαύμα!
Κλείσε τα μάτια σου και κάνε μια ευχή…
Τα κλείνω… Η ευχή μου δεν είναι να γίνει το θαύμα για τη Ραφαέλα (να βλέπει, να περπατάει ή να μιλάει, ο Θεός την έστειλε έτσι για κάποιο λόγο). Η ευχή μου είναι να είναι καλά η Ραφαέλα! Να μην πονάει, να μην μπαίνει στα νοσοκομεία, γιατί αυτό είναι το μόνο που με λυγίζει. Δεν αξίζει αυτό το παιδί να πονάει! Μόνο να χαμογελάει!
