Ενα ιδιαίτερο εστιατόριο σε ξενοδοχείο της Χαλκιδικής σερβίρει αρχαιοελληνική και βυζαντινή κουζίνα, με τους σερβιτόρους να φέρνουν τα εκλεκτά όσο και ιδιαίτερα εδέσματα στους πελάτες φορώντας λευκούς χιτώνες και δάφνινα στεφάνια στο κεφάλι!
Το γαστρονομικό ταξίδι στον χρόνο που πραγματοποιείται σε τέσσερις θεματικές κουζίνες δεν περιορίζεται μόνο στο αρχαίο ελληνικό και βυζαντινό μενού, αλλά επεκτείνεται σε πιάτα των αρχών του 20ού αιώνα ή γεύσεις του σήμερα, χαρίζοντας στους πελάτες μια μοναδική γαστριμαργική εμπειρία, την οποία δεν θα μπορούσαν να συναντήσουν σε άλλο μέρος. Γερμανοί, Αγγλοι και Γάλλοι τουρίστες έχουν κάνει ήδη κρατήσεις για την επόμενη τουριστική σεζόν, ώστε να γευματίσουν με πιάτα εμπνευσμένα από όλες τις χρονικές περιόδους της Ελλάδας.
Οπως δήλωσε η υπεύθυνη του ξενοδοχείου Μαριάννα Πουρνάρη, η φιλοσοφία του εστιατορίου βασίζεται στο γεγονός ότι όποιος ταξιδεύει στην Ελλάδα δεν έρχεται μόνο για την πλούσια Ιστορία της χώρας, αλλά και για τη γαστρονομική και την οινική παράδοση αιώνων: «Θέλουμε να παρέχουμε σε όλους μια ολοκληρωμένη εμπειρία αυθεντικής ελληνικής φιλοξενίας, να γευματίσουν και να δοκιμάσουν κάτι πολύ ξεχωριστό, που θα τους συντροφεύει ως ανάμνηση όλο τον χειμώνα και θα γίνουν πρωταγωνιστές σε ένα κομμάτι Ιστορίας μέσω της κουζίνας μας».
Τα πιάτα των Θεών
Δύο από τα πιάτα του αρχαιοελληνικού μενού που σερβίρονται είναι οι «ιχθύες τηγάνου με σινήπι» και το «πλατύ ερίφιο και κοπτοπλακούντες», ορεκτικό και κυρίως αντίστοιχα, τα οποία περιλαμβάνονται στις συνταγές που διασώζονται σε αρχαία κείμενα, όπως τα ομηρικά έπη.
Ετσι, οι πελάτες -κυρίως τουρίστες- έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν φαγητά που μαγειρεύονταν στην Ελλάδα από το 1100 π.Χ. και να νιώσουν -έστω για λίγο- τα αρώματα, τις γεύσεις και τα χρώματα της αρχαίας Ελλάδας, από ορεκτικά μέχρι κρασί.
Στη βυζαντινή κουζίνα κάποιος μπορεί να απολαύσει το φαγητό του μέσα σε έναν χώρο που μοιάζει με ναό, με αγιογραφίες στους τοίχους και με το λιβάνι να κατακλύζει την ατμόσφαιρα. Γύρω από δύο μεγάλες τράπεζες, οι καλεσμένοι δειπνούν σαν Βυζαντινοί αυτοκράτορες. Εκεί, το μενού περιλαμβάνει μόνο πιάτα από συνταγές μαγειρικής που βρίσκονται σε κείμενα της Βυζαντινής Περιόδου, όπως «μημάτα φάγρου μετά φακής» ή «πολύπους μετά πιπέριδος κρομμνύων και πράσων», πιάτα που επέλεγαν επιφανείς του Βυζαντίου.
Για τα πιο σύγχρονα… γούστα υπάρχουν ακόμα δύο γευστικές στάσεις, ένα δωμάτιο όπου σερβίρονται πιάτα των αρχών του 20ού αιώνα και μία παραδοσιακή ταβέρνα – ουζερί του σήμερα. Στην πρώτη περίπτωση, περιλαμβάνονται φαγητά που έβαζαν οι προγιαγιάδες στην κατσαρόλα, στο τσουκάλι και στα μεγάλα ταψιά λαμαρίνας στον φούρνο, με το μεγαλύτερο μέρος να καταλαμβάνουν τα χειροποίητα ζυμαρικά, το πλιγούρι, ο τραχανάς και οι χυλοπίτες.
