«Το τελευταίο διάστημα μου έλεγε συνεχώς πόσο ευτυχισμένη είναι. Τα προηγούμενα χρόνια είχε μεγάλο άγχος για να βγει η βιογραφία της. Ήθελε ο κόσμος να ξέρει για τη ζωή της.
- Από τον Νίκο Νικόλιζα
Από τότε που βγήκε στα βιβλιοπωλεία μού έλεγε: “Και τώρα ας φύγω…” Πήγα πρωί πρωί να τη δω στο δωμάτιό της, όπως έκανα κάθε μέρα. Νόμιζα ότι κοιμόταν. Ήταν τόσο γαλήνια. Εκείνη όμως είχε ήδη φύγει.
Το πρόσωπό της ήταν πιο ήρεμο από ποτέ. Δίπλα στο κομοδίνο είχε το βιβλίο της, τη ζωή της. Και έφυγε τρισευτυχισμένη και μάλιστα το έγραψε και στο βιβλίο της στο οπισθόφυλλο: “Αυτό που κατάλαβα στη ζωή μου είναι να είσαι χαρούμενος και ευτυχισμένος, αλλά να είσαι χαρούμενος μέχρι την τελευταία σου στιγμή. Είναι μεγάλη υπόθεση αυτό. Να είσαι ευχαριστημένος. Αν θεωρώ ότι έχω κάνει κάτι σημαντικό; Μπορεί, εγώ δεν το ξέρω. Είναι 75 χρόνια που είμαι σε αυτή τη δουλειά. Νομίζω άφησα έστω ένα μικρό αποτύπωμα».
Η αλήθεια είναι πως ούτε ο γιος της ούτε και η υπόλοιπη οικογένεια της γλυκύτατης Αννας Κυριακού περίμεναν αυτόν τον ξαφνικό θάνατο. «Όχι, δεν το περιμέναμε. Ήταν πολύ καλά το τελευταίο διάστημα, όπως και εχθές το βράδυ που μιλήσαμε για τελευταία φορά. Ομως όλα όσα έγιναν και όσα έλεγε το τελευταίο διάστημα ήταν τελικά προφητικά. Εφυγε έτσι όπως ήθελε, αφού εκπλήρωσε όλα της τα όνειρα» λέει ο μονάκριβος γιος της Χρήστος Αποστολίδης με σπασμένη φωνή λίγες ώρες μετά τον θάνατο της αξιολάτρευτης ηθοποιού. Λόγια που θέλησε να μοιραστεί με την «Espresso».
Αλλωστε η μητέρα του εδώ και πέντε χρόνια που είχε αρχίσει να γράφει για τη ζωή της είχε δώσει μια υπόσχεση στον υπογράφοντα: θα κάνεις εσύ την προδημοσίευση. Και την τήρησε κατά γράμμα. Λίγες μέρες προτού βγει στα βιβλιοπωλεία η υπέροχη «θεία Μπεμπέκα» που μαζί της μεγάλωσαν γενιές και γενιές Ελλήνων έδωσε εντολή στον γιο της Χρήστο Αποστολίδη να μου παραδώσει ένα από τα πρώτα αντίτυπα. Συναντηθήκαμε στο σπίτι όπου έμεναν όλα αυτά τα χρόνια, στους πρόποδες της Ακρόπολης. 
«Διάλεξε εσύ όποια αποσπάσματα θέλεις και δημοσίευσέ τα. Εχω αυτή την εντολή από τη μητέρα μου» μου είπε εκείνο το βράδυ, με την υπόσχεση πως μετά τη δημοσίευση θα ξαναβρεθούμε όλοι μαζί. Ξημερώματα Δευτέρας και ενώ η 96χρονη Αννα Κυριακού έχει ολοκληρώσει όλα τα όνειρά της, πέταξε στους ουρανούς αφήνοντας μεγάλη παρακαταθήκη στην υποκριτική τέχνη, αλλά μεγάλη πίκρα σε όλους εμάς για αυτό το ξαφνικό φευγιό της!
Μια ζωή γεμάτη ρόλους, συνεργασίες με όλα τα ιερά τέρατα του θεάτρου, του κινηματογράφου, της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου. Μια γυναίκα που υπηρέτησε επί 75 ολόκληρα χρόνια την υποκριτική τέχνη σε όλα τα στάδια και επίπεδα. Γεννημένη στις 17 Ιανουαρίου 1929, η Αννα Κυριακού με τον θάνατό της κλείνει τον κύκλο των κορυφαίων συνεργατών του τεράστιου Βασίλη Λογοθετίδη, στον οποίο αφιερώνει ένα μεγάλο κεφάλαιο στην πολυσέλιδη αυτοβιογραφία της. «Τότε είχα την τύχη να βρεθώ στη σκηνή με τον μεγάλο μας Βασίλη Λογοθετίδη. Δύο ή τρεις σεζόν ήμασταν μαζί στο θέατρο Κεντρικόν, δίπλα στο άγαλμα του Κολοκοτρώνη. Επαιζα στην επιθεώρηση, ήμουν ωραία κοπέλα, που τα έλεγε! Με είδαν, ρώτησαν κιόλας, “τα λέει αυτή;” και αποφάσισαν: “Να την πάρουμε, έχει ταλέντο”.
Την άλλη μέρα ο Λογοθετίδης έστειλε τον Γιώργο τον Τσούχλο που φύλαγε το θέατρο και κοιμόταν μέσα σε αυτό, ήρθε λοιπόν και μου είπε: “Σε θέλουμε στο θέατρο να έρθεις να υπογράψεις. Τι λες εσύ;” Και του απάντησα: “Δεν έχω τίποτα άλλο καλύτερο”. Και πήγα και υπέγραψα. Ετσι βρέθηκα να δουλεύω μ’ αυτόν τον σπάνιο καλλιτέχνη. Μπορεί να είναι και το πρώτο επίσημο συμβόλαιο που υπέγραψα» αναφέρει η Αννα Κυριακού, ενώ θυμάται χαρακτηριστικά και κάποια περιστατικά από τη Θεσσαλονίκη, όπου ήταν με τον θίασο Λογοθετίδη: «Θυμάμαι από τη Θεσσαλονίκη κάτι πολύ ωραίο.
Κάποια βράδια που τέλειωνε η παράσταση το ταξί δεν ήρθε για τον Λογοθετίδη – ερχόταν κάθε βράδυ ταξί και τον έπαιρνε. Προβληματιζόμασταν πώς θα πάει στο ξενοδοχείο και τότε αποφάσισαν οι νεαροί του θιάσου, ο Καρέτας και ο Παπαδάκης, να τον κουβαλήσουν στα χέρια τους “σκαμνάκι”. Το θέατρο ήταν στην παραλία -στο Βασιλικό παίζαμε- και πηγαίναμε μέχρι τον “Ολυμπο”, όπου τρώγαμε τα βράδια. Και τον έκαναν “σκαμνάκι” σε όλη τη διαδρομή και προχωρούσαμε όλοι μαζί τραγουδώντας “επεράσαμε όμορφα, όμορφα”, παίζοντας και γελώντας πολύ».
Ωστόσο, στην αυτοβιογραφία της η Αννα Κυριακού δεν ξέχασε να αναφέρει τη φιλία της με τον αδικοχαμένο Παύλο Μπακογιάννη, καθώς και την πρώτη του γνωριμία με την Ντόρα Μπακογιάννη, ενώ ένα ολόκληρο κεφάλαιο από αναμνήσεις αφήνει ως παρακαταθήκη στις νεότερες γενιές για τη θρυλική τηλεοπτική σειρά «Τρεις Χάριτες» και τον ρόλο που την έκανε γνωστή στις νεότερες γενιές, της «θείας Μπεμπέκας»: «Οι “Τρεις Χάριτες” ήταν για μένα μια ευλογία. Στην αρχή ήταν πολύ μικρός ο ρόλος. Με πήρε η φίλη μου η Ελβίρα Ράλλη που ήταν παραγωγός στη σειρά και μου είπε πως δύο νέα παιδιά, ο Μιχάλης Ρέππας και ο Θανάσης Παπαθανασίου, με θέλουν για τον 4ο ρόλο σε ένα καινούργιο σίριαλ. Μου είπε: “Δεν ξέρω αν θα δεχτείς”.
τη θεία της Ευτυχία και τη μητέρα της Ελένη
Εγώ αμέσως είπα “ναι”. Κι αφού τα παιδιά είδαν ότι ο ρόλος κατά κάποιον τρόπο “τραβούσε”, σιγά σιγά άρχισε να μεγαλώνει. Ο Μιχάλης και ο Θανάσης μού είπαν πως από την αρχή πίστευαν ότι θα τα καταφέρω να δώσω μια υπόσταση σε αυτόν τον ρόλο. Ετσι γεννήθηκε η θρυλική θεία Μπεμπέκα. Ηταν μια ευλογημένη στιγμή για όλους. Μια τυχερή συγκυρία. Γιατί σε αυτή τη ζωή παίζει πολύ ρόλο ο παράγοντας τύχη. Δεν αρκούν μόνο το ταλέντο και η σκληρή εργασία. Παίζει ρόλο και το πού θα τύχει να βρεθείς».
Η εξόδιος ακολουθία της Αννας Κυριακού θα τελεστεί αύριο στις 11 το πρωί από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, ενώ ο γιος της επιθυμεί, αντί στεφάνων, τα χρήματα να δοθούν στο ΤΑΣΕΗ!
(φωτογραφίες ταινιών από τη finosfilm)
