Ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης ήταν καλεσμένος της εκπομπής «Αλ Τσαντίρι Νιουζ» και αναφέρθηκε στις δύσκολες στιγμές που έζησε ο πατέρας του στα επαγγελματικά του.
«Εύχομαι ο πατέρας μου που το βλέπει να μην περάσει περίεργα, γιατί για μένα βιωματικά η Φάλαινα είναι μια μεταφορά. Ο πατέρας μου έφτασε σε εκείνο το μεταίχμιο που η δουλειά του απλά ξεπεράστηκε. Ήταν εμπορικός αντιπρόσωπος και απλά το ίντερνετ ήρθε και τον ισοπέδωσε. Ξαφνικά στα 55 έπρεπε να σκεφτεί πώς θα αλλάξει πια ρότα για να επιβιώσει στη χώρα την οποία όργωσε με το αμάξι, πολλές φορές και μ’ εμένα, με μια βαλίτσα, για να πουλήσει και να ζήσει την οικογένειά του.
Δεν το λέω δραματικά, ήταν και είναι ένας υπέροχος άνθρωπος με υπέροχο χιούμορ. Αλλά όταν ήρθε το ίντερνετ, ήταν η Φάλαινα που ουσιαστικά ξεπέρασε εκείνη την ισορροπία. Και άρχισε εκείνος, μέσα στο προσωπικό του αδιέξοδο, να αυτοκαταστρέφεται σιγά σιγά με έναν τρόπο. Άρχισα να βλέπω αντίστοιχες φάλαινες, σαν την προηγούμενη που περιγράψατε.
Αναφέρομαι στην τραγική μέρα που βιώσαμε όλοι. Αυτή τη στιγμή 57 άνθρωποι δεν είναι παρόντες και οι δικοί τους, ό,τι κι αν κάνουμε, θα θρηνούν μια ζωή για την απώλεια και θα προσπαθούν να την πολεμήσουν. Σαν τον πατέρα μου υπήρξαν χιλιάδες Έλληνες που έχασαν τη δουλειά τους και οικογένειες που ήρθαν σε αδιέξοδο. Επειδή υπήρχε ο τσαμπουκάς, όταν τελικά στα 55-60 στον σπάνε, και δεν έχεις πώς να διοχετεύσεις ένα θετικό μήνυμα στα παιδιά σου και στην οικογένειά σου, οφείλω να πω στον πατέρα μου ότι μέσα απ’ αυτό το έργο μπορώ πολιτικά να σκεφτώ την ελπίδα καλύτερα».