Δεν μπόρεσε να κρατήσει τα δάκρυά του και λύγισε ο Μανούσος Μανουσάκης μπροστά στα δεκάδες παιδιά, απογόνους των Μικρασιατών της Νέας Περάμου, που τον καταχειροκρότησαν.
- Από τον Νίκο Νικόλιζα
Ηταν μια μέρα γεμάτη συγκίνηση, μουσική αλλά και μνήμες από το ’22 η χθεσινή για τον σπουδαίο σκηνοθέτη, αφού τιμήθηκε από το Λύκειο Νέας Περάμου για τη συνολική προσφορά του στον πολιτισμό. Και μπορεί ο ίδιος να έχει γράψει δεκάδες σενάρια για τηλεοπτικές και κινηματογραφικές παραγωγές που πολλές φορές είχαν ως θέμα τη Μικρασιατική Καταστροφή ή τη Γενοκτονία των Ποντίων, αυτή τη φορά όμως ο σπουδαίος σκηνοθέτης στο πρόσωπο των παιδιών του λυκείου αλλά και των γονιών τους είδε την πραγματική Ελλάδα.
Ανάμεσα στο κοινό
Ηταν λίγο μετά τις 11 το πρωί, όταν καθηγητές, μαθητές και γονείς παιδιών γέμισαν ασφυκτικά την αίθουσα πολιτιστικών εκδηλώσεων του Λυκείου Νέας Περάμου. Από νωρίς ο σπουδαίος σκηνοθέτης περίμενε υπομονετικά την ώρα που θα βρεθεί ανάμεσα στο κοινό. Δίπλα του και ο επιστήθιος φίλος του Πέτρος Ξεκούκης, ο οποίος είναι ένας από τους βασικούς ηθοποιούς σε σχεδόν όλα τα σίριαλ που ο ίδιος σκηνοθετεί από τη δεκαετία του ‘90.
Δεν είναι λίγες οι φορές μάλιστα που ο Πέτρος Ξεκούκης κατάφερε να πείσει τον σπουδαίο σκηνοθέτη για να κάνει τηλεοπτικά γυρίσματα των σειρών του στη γενέτειρα πόλη του, τα Μέγαρα, όπως συνέβη με το «Κόκκινο ποτάμι». Λίγη ώρα μετά, και ενώ στην αίθουσα βρίσκονται πανεπιστημιακοί καθηγητές, η διευθύντρια του σχολείου Φανή Σκληρού, που είχε και την επιμέλεια της τιμητικής εκδήλωσης, ζητεί από τον σκηνοθέτη να πάνε μαζί στην αίθουσα. Μαθητές, γονείς και καθηγητές με ένα παρατεταμένο χειροκρότημα ζεσταίνουν το κλίμα.
Πολιτισμός
«Επιλέξαμε τον κ. Μανουσάκη για να κλείσουμε αυτή τη σχολική χρονιά, γιατί με όσα έχει κάνει στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο έχει μεταλαμπαδεύσει τον πολιτισμό. Ο Μανουσάκης είναι συνώνυμος του πολιτισμού» λέει η κυρία Σκληρού από το βήμα, ενώ ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης ευχαριστεί τους παρευρισκομένους για την τιμητική εκδήλωση που οργάνωσαν προς τιμήν του. Λίγη ώρα αργότερα, και ενώ παιδιά του σχολείου παραδίδουν στον σκηνοθέτη τιμητική πλακέτα για τη συνολική προσφορά του μαζί με ένα μπουκέτο λουλούδια, η διευθύντρια του σχολείου ζητεί από τον κ. Μανουσάκη να παρακολουθήσουν μαζί τη βραβευμένη ταινία του σχολείου που θέμα έχει τους πρώτους κατοίκους της Νέας Περάμου και τον ξεριζωμό τους το 1922.
Η μουσική, τα πλάνα, το παίξιμο των παιδιών στην ταινία κάνουν τον Μανούσο Μανουσάκη πολλές φορές να χαμηλώσει το πρόσωπό του και να σκουπίσει τα δάκρυά του, που αυθόρμητα του έρχονται από τη συγκινησιακή φόρτιση. Ο ίδιος μετά το τέλος της εκδήλωσης χειροκροτεί με πάθος τα παιδιά του λυκείου της Νέας Περάμου «που με τόσο ζήλο συμβάλλετε στη συνέχιση της ζωντανής Ιστορίας μας», όπως ανέφερε ο ίδιος. Λίγο πριν από το τέλος της εκδήλωσης μαθητές παίζουν θεατρικό ξυπνώντας μνήμες από τα χρόνια του ’22 της Μικρασιατικής Καταστροφής, ενώ τραγουδούν και τραγούδια που έφεραν οι παππούδες τους από τις χαμένες πατρίδες!
