Με ένα τραγούδι γεμάτο συμβολισμό και συναισθήματα, με τίτλο «Της Ρωμιοσύνης τα χαμένα», η Νάντια Καραγιάννη ζωντανεύει την ιερή μνήμη για τις χαμένες πατρίδες από τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, που κλείνει φέτος 100 χρόνια. Η καλλιτέχνιδα με την ιδιαίτερη φωνή, που ερμηνεύει νησιώτικα, ρεμπέτικα, μικρασιάτικα, σμυρνέικα και έντεχνα τραγούδια, θα πραγματοποιήσει τιμητικά αφιερώματα και συναυλίες σε δήμους, περιφέρειες, μικρασιατικούς συλλόγους.
- Από την
Ιωάννα Τσέφλιου
Με αφορμή το τραγούδι για τις αλησμόνητες πατρίδες, η «Espresso» επικοινώνησε με τη Νάντια Καραγιάννη, η οποία εξηγεί ότι πρόκειται για μία πολύ δυνατή μελωδική κατάθεση, ένα τραγούδι με πολύ συναίσθημα και δυνατό στίχο, που μπορεί με τα λόγια του να δημιουργεί εικόνες σε όσους το ακούν.
O μεγαλύτερος ξεριζωμός
«Η έννοια της επετείου αυτής, από μόνη της, προσδίδει ένα δέος. Χάθηκε τότε ένα μεγάλο κομμάτι Ελλάδας με ρίζες αιώνων της Ρωμιοσύνης. Πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς αδέλφια μας στον μεγαλύτερο ξεριζωμό στην ιστορία του έθνους μας. Το τραγούδι, όχι σε μένα μόνο, μα σε όλους, γεννά δυνατά συναισθήματα γιατί μοιρολογεί εκείνη την τραγωδία. Και στέλνει ισχυρά μηνύματα για το “ποτέ ξανά”. Φέρνει τον ακροατή του εκεί. Θεατή στο δράμα…» αναφέρει.
Περιγράφοντας τον τρόπο με τον οποίο «γεννήθηκε» αυτό το τραγούδι, η Νάντια Καραγιάννη περιγράφει: «Ήρθε ο στίχος στα χέρια μου από τον καλό μου φίλο Πάνο Καλουδά και μου άρεσε πολύ. Το έδωσα στον γιο μου τον Νίκο Καραγιάννη, που το μελέτησε ξανά και ξανά και -Θεέ μου!- βγήκε αυτό το τέλειο αποτέλεσμα! Με μια μουσική, που τόσο τρυφερά χαϊδεύει το βυζαντινό μελωδικό μεγαλείο. Στο στούντιο, όταν μπήκα έχοντας την υπέροχη δουλειά και των δύο συνεργατών μου, το είπα με το συναίσθημα που έπρεπε…» και δεν ξεχνά να ευχαριστήσει όλους όσοι έβαλαν το «λιθαράκι» τους για αυτό το εξαιρετικό τραγούδι: «Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον αγαπημένο μου, κορυφαίο σολίστ στο βιολί, Κυριάκο Γκουβέντα, καθώς και στη γλυκιά μου Ιωάννα Ρήγα που με το σαντούρι της ομόρφυνε το τραγούδι. Ευχαριστώ, ακόμη, τον υπέροχο σολίστ στο μπουζούκι και στις κιθάρες Σταύρο Μωραΐτη και, τέλος, τον πολυπράγμονα Ιωσήφ Χηδίρογλου στο πιάνο, στο μπάσο, στο τελικό αποτέλεσμα».
Όπως εξηγεί η ερμηνεύτρια με καταγωγή από τα Τρόπαια της Αρκαδίας, το τραγούδι αυτό της διεγείρει όλα τα σκιρτήματα της ψυχής με το μελωδικό μεγαλείο που μεταδίδει.
«Νιώθω πολύ τρυφερά συναισθήματα, αλλά και ευθύνη που το ερμηνεύω» τονίζει και συνεχίζει: «Τη μουσική την έχει γράψει ο πολύ ταλαντούχος Νίκος Καραγιάννης. Τολμώ να το πω, είναι ένας νέος συνθέτης με έμφυτη ικανότητα και παράλληλα εξαιρετικός ερμηνευτής, με καθαρότητα και εντιμότητα στον χώρο μας. Έχω την ευλογία να είναι γιος μου. Τους στίχους τούς έχει γράψει ο έμπειρος δημοσιογράφος και εξίσου προικισμένος Πάνος Καλουδάς, με μια δισκογραφία στο ενεργητικό του που ξεπερνάει τα 350 τραγούδια. Ήταν, θεωρώ, ένα καλό αντάμωμα…»
Τέλος, η Νάντια Καραγιάννη κάνει αναφορά και στις συναυλίες που θα πραγματοποιήσει με αφορμή την επέτειο της Μικρασιατικής Καταστροφής: «Θα πραγματοποιήσω συναυλίες για την τραγωδία της Μικράς Ασίας, που φέτος κλείνει 100 χρόνια. Για την τραγωδία που σήμανε την απώλεια της δικής μας Μικράς Ασίας και την οδύνη που έσπειρε με την αναγκαστική προσφυγιά. Θα συμπεριλαμβάνεται και το τραγούδι μας “Της Ρωμιοσύνης τα χαμένα”, σαν ύμνος σε ό,τι χάθηκε στη Μικρά Ασία. Και, φυσικά, το πλούσιο και απόλυτα ταυτισμένο με την επέτειο ρεπερτόριο που έχω με μικρασιάτικα τραγούδια, αλλά και με άλλα δρώμενα που αφορούν την προσδιδόμενη τιμή».
