Έξι χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το χαμό του Παντελή Παντελίδη.
Επιμέλεια: Βάσω Λιόκαυτου
Νωρίς το πρωί της 18ης Φεβρουαρίου του 2016 έσκασε η είδηση στα δημοσιογραφικά πηγαδάκια πως ο τραγουδιστής σκοτώθηκε σε τροχαίο στη Βουλιαγμένη και κανείς δεν μπορούσε να το πιστέψει.
Μία ανάσα από την πρεμιέρα του ο Παντελής Παντελίδης έφυγε από τη ζωή σε τροχαίο στον παράδρομο της Βουλιαγμένης όταν το τζιπ που οδηγούσε έχασε τον έλεγχο, αναποδογύρισε και τραυμάτισε θανάσιμα εκείνον και σοβαρά τη Μίνα Αρναούτη.
Το νήμα της ζωής του κόπηκε στα 33 του χρόνια και στο πικ της καριέρας του βυθίζοντας στο πένθος την οικογένειά του και τους θαυμαστές του.
Ο Παντελής Παντελίδης προερχόταν από μια πολύ δεμένη οικογένεια της Νέας Ιωνίας και ήταν ο μεγαλύτερος από τα αδέλφια του. Ξεκίνησε ως υπαξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού αλλά το «μικρόβιο» του τραγουδιού δεν τον άφησε να συνεχίσει.
Τις ελεύθερες ώρες του έπαιρνε την κιθάρα του και τραγουδούσε κομμάτια που έγραφε ο ίδιος τα οποία τα «ανέβαζε» στο youtube.
Τα βίντεο «σάρωναν» σε views και δεν άργησαν να τον προσεγγίσουν από δισκογραφικές εταιρίες για συνεργασία.
Έτσι ξεκίνησαν όλα με τον Παντελή να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα.
Μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα κάνει το μεγάλο «μπαμ» με τα τραγούδια του να γίνονται επιτυχίες και εκείνος να είναι το πρώτο όνομα στα νυχτερινά κέντρα.
Όλοι μιλούσαν για το «φαινόμενο Παντελίδης» και σχημάτιζαν ουρές για να τον δουν όπου εμφανιζόταν. Σταθμός στην πορεία του υπήρξε ο Βασίλης Καρράς που έκανε μαζί του ντουέτο, έγινε φίλος του και τον συμβούλευε ενώ τον αποκαλούσε «γιο» του.
Ο κόσμος τον αποθέωνε, τα μαγαζιά που εμφανιζόταν γέμιζαν ενώ τα τραγούδια του γινόντουσαν τεράστιες επιτυχίες. Ωστόσο δεν έλειψαν και εκείνοι που αμφισβήτησαν το ταλέντο του, τον πολέμησαν και μιλούσαν άσχημα για εκείνον.
Ο Παντελής όμως δεν απάντησε ποτέ και σε κανέναν. Ντροπαλός και χαμηλών τόνων δεν ήθελε να προκαλεί συζητήσεις αλλά να τραγουδάει και να κάνει τον κόσμο να περνάει καλά και το κατάφερνε.
Ο Αντώνης Ρέμος υπήρξε ο πιο καλός του φίλος στο χώρο του τραγουδιού και η και η τραγική ειρωνεία είναι πως το τζιπ με το οποίο σκοτώθηκε ο Παντελής το είχε αγοράσει από τον τραγουδιστή.
https://www.youtube.com/watch?v=cmWi4xavKx0&feature=emb_title
«Η αλήθεια είναι ότι όλο αυτό που συμβαίνει δεν το ζω έτσι όπως θα μπορούσε να το ζήσεις κάποιος. Να είμαι ξετρελαμένος, να μην πατάω στη γη. Επειδή θέλω αυτό να κρατήσει για άλλα δέκα, δεκαπέντε, είκοσι χρόνια, λέω καλύτερα να μην έχω στο μυαλό μου την επιτυχία.
Η μεγαλύτερή μου χαρά είναι ότι οι δίσκοι μου έχουν τραγούδια μου. Χαίρομαι που θα κάτσω με τους φίλους μου και θα τους παίξω. “Να, για άκου τι έβγαλα” και έπειτα από τρεις μήνες θα το ακούμε στο ραδιόφωνο», είχε πει σε συνέντευξή του.
«Εκτός πίστας, δεν κουβαλάω τον τραγουδιστή πάνω μου. Δηλαδή, με το που τελειώνω το πρόγραμμά μου, είμαι ένας κανονικός άνθρωπος, ο Παντελής που ξέρουν οι δικοί μου άνθρωποι. Έτσι θέλω να ‘μαι. Το άλλο είναι πόλεμος. Ανεβαίνω πάνω για να κερδίσω και δίνω τον καλύτερό μου εαυτό.
Μεγάλη του αδυναμία η μητέρα του, Αθηνά για την οποία μάλιστα είχε γράψει και τραγούδι. Η οικογένειά του ήταν η προτεραιότητά του και πάντα πάνω από όλους.
«Στο καμαρίνι μετά, δεν θα το παίξω κάπως, δεν θα έχω το ύφος του τραγουδιστή. Υπάρχουν πολλοί που κουβαλάνε τον τραγουδιστή σε όλη την καθημερινότητά τους, που είναι σταρ. Εγώ, με το που κατεβαίνω, είμαι… τίποτα», είχε εξομολογηθεί.
Πέρα από σπουδαίος καλλιτέχνης υπήρξε και σπουδαίος άνθρωπος και βοηθούσε όποιον είχε ανάγκη αλλά δεν ήθελε αυτό να βγαίνει στη δημοσιότητα.
«Μου τον έφερε ο Μπερτάκης ένα βράδυ σε ένα κρητικό γλέντι. Άκουγα τα τραγούδια αλλά δεν ήξερα ποιος ήταν…Δεν ήταν τυχαίο ότι τόσο νέος άνθρωπος κατέθεσε στους Έλληνες τόσες πολλές επιτυχίες μέσα σε τόσο λίγο καιρό.
Ήταν ένα ντροπαλό παιδί και σεμνό άνθρωπο, δεν είχε καν συνειδητοποιήσει την επιτυχία που έκανε. Χαμήλωνε τα μάτια όταν τους έλεγες κάτι καλό», είχε πει ο Νίκος Ζωιδάκης λίγες ώρες μετά τον χαμό του τραγουδιστή.
«Τι διαφορετικό έχουν τα δικά σου τραγούδια και γίνεται αυτός ο χαμός;», τον είχαν ρωτήσει με εκείνον να εξηγεί: «Νομίζω περιέχουν αλήθεια, πολύ αλήθεια και δεν είναι γραμμένα απλά για να γραφτούν. Τα περισσότερα τραγούδια μέχρι σήμερα έχουν γραφτεί επαγγελματικά, δηλαδή αναλαμβάνει ένας συνθέτης και ένας στιχουργός, να γράψει σε έναν καλλιτέχνη 10-12 τραγούδια και κάθονται και τα ετοιμάζουν. Εγώ δεν λειτουργώ έτσι, γράφω όποτε το έχω ανάγκη και το νιώθω».
Το περίεργο είναι πως όλα του τα τραγούδια μιλούσαν για τον θάνατο όπως το «Πίνω από κει ψηλά για σένα», σαν να γνώριζε πως το τέλος για εκείνον είναι κοντά.
Συνεντεύξεις, φωτογραφήσεις, συναυλίες…ο Παντελής είχε κατακτήσει το όνειρό του. Είχε γίνει τοπ τραγουδιστής αλλά μόλις κατέβαινε από την πίστα ήταν το λαϊκό παιδί που έβγαινε στη γειτονιά του τη Νέα Ιωνία με την παρέα του.
Το βράδυ της 17ης Φεβρουαρίου έκανε πρόβες καθώς ετοιμαζόταν για την πρεμιέρα του στο Teatro. Μετά την πρόβα θέλησε να χαλαρώσει και βγήκε να διασκεδάσει αλλά δυστυχώς εκείνη η νύχτα ήταν η τελευταία.
Η είδηση του θανάτου του έπεσε σαν «βόμβα» στη σόουμπιζ και ακόμα και οι επικριτές του «λύγισαν» μπροστά στο τραγικό συμβάν.
Η κηδεία του έγινε με χιλιάδες κόσμο αλλά και την μπάντα του να τον συνοδεύουν στην τελευταία του κατοικία.
Ο Παντελής κατάφερε να κάνει το μεγάλο του όνειρο πραγματικότητα, το παιδί από τη Νέα Ιωνία να γίνει ο άρχοντας της πίστας.
Η φωνή του σίγασε αλλά τα κομμάτια του πέντε χρόνια μετά συνεχίζουν να ακούγονται και κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει το «φαινόμενο Παντελίδης».
