Η τραυματική θεατρική εμπειρία που δεν έσωσε ούτε η «καυτή» Λάμη
Για το Δελφινάριο λίγο πολύ τα είπαμε και τις προηγούμενες εβδομάδες… Απλώς να επαναλάβουμε ότι ο «βασιλιάς» Μάρκος είναι για άλλον έναν χρόνο εκεί με το δικό του «Survivor» (λες και δεν το περιμέναμε…), ενώ στο Χυτήριο επαναλαμβάνεται η παράσταση «Πετάει πετάει» που, μεταξύ μας, πιο μεγάλη καριέρα θα κάνει τώρα απ’ αυτή που έκανε τον χειμώνα. Στο Αθηνά, που έκανε πρεμιέρα την περασμένη Τετάρτη και ήμουν προσκεκλημένη, ανεβαίνει μια κωμωδία ελαφριά και αγγλική, η οποία νομίζω όμως ότι ήδη ατύχησε, όχι τόσο απ’ τη μετάφραση και τη σκηνοθεσία όσο από την επιλογή των ηθοποιών.
Βεβαίως εγώ είμαι απ’ αυτές που δεν αντέχουν τον «άνοστο» Καναράκη, όχι μόνο να τον βλέπουν, αλλά και απλά να τον ακούν. Προσθέστε σ’ αυτό και τα χωρίς λόγο ουρλιαχτά της Αβας Γαλανοπούλου, όπως και τον αδιάφορο, αν και συμπαθητικό Τάσο Γιαννόπουλο, οπότε θα καταλάβετε γιατί πέρασα άσχημα. Η μόνη που ξεκούρασε τα ματάκια μου ήταν η Νίκη Λάμη (αυτή που έκανε την αλλοδαπή υπηρέτρια στους «Συμμαθητές»), η οποία ήταν φωτιά και λάβρα πάνω στη σκηνή! Ευτυχώς το πάρτι μετά την πρεμιέρα είχε πολύ γούστο, αν και ήταν πηγμένο στις ανθυποσελέμπριτις και στους «είμαι κι εγώ εδώ, αν με έχετε ξεχάσει».
